Als je nooit loopt, maar altijd rent…

1d5b55250926c778cac99099f4ba5476
Als je nooit loopt, maar altijd rent, hoe kan je dan je eigen gefluister horen?

December is echt een maand om te rennen. Moeiteloos rennen we gehaast en zorgend rond en genietend storten we ons in de hectiek.

Voor sinterklaas heb je je al in anderen verplaatst; wat is een goed kado voor hem, voor haar etc. Met kerst tellen we “onze” zegeningen. Op oudejaar blik je terug en vooruit naar het komende jaar. Dat doe je wél even snel, tussen de boodschappen, de oliebollen en de dennennaalden ‘uit-je-panty-pulken’ in.

En elk jaar kijk ik uit naar de kerstvakantie. Twee hele weken niks denk ik dan en zie mezelf twee weken opgekruld op de bank, mijmerend in het haardvuur staren. Ik blijf hopen. En uiteindelijk zijn die momenten er ook, maar ze zijn schaars.

Van oudsher is december een maand van overdenking. Tijd om tot jezelf te komen door naar je eigen gefluister te luisteren. Om te horen wat je moet doen om je éigen leven te kunnen leven. Om te voorkomen dat je je mee laat slepen in het leven van iemand anders of je zonder te merken verzandt in óverleven in plaats van léven.

Als je nooit loopt, maar altijd rent en stilstaan er helemaal niet in zit, dan is het moeilijk om de voorwaarden te creeeren om je eigen gefluister te horen. Al helemaal in december.

Wat kan jíj doen om je eigen gefluister te horen?
Stilstaan!

Of: Ga van 21-23 april mee naar InZichtAanZee! Daar creeeren we alle voorwaarden om naar jezelf te kunnen luisteren.

Gepost op 11.12.2014